“Onze MKB organisatie is nu, door alle ontwikkelingen, heel anders dan in 2013. Klaar om te veranderen waren we niet, we gingen gewoon ‘met alles wat er speelde’ aan de slag. Want: de mensen wilden wel, het was de organisatie die er niet klaar voor was. We werken nu voor de meeste taken met een erg platte organisatie van flexibele taakgroepen. Eventuele externe disciplines werken hierin samen als in een ‘schil’ om de vaste kern. De onophoudelijke golf van ontwikkelingen benutten we met soortgelijke groepen voor ons verdienmodel en onze innovaties. Voor veel keuzes en acties werken we hiervoor met toetsstenen. We leven inmiddels in een ‘glazen huis’, met een grote interne en externe verwevenheid (en een hoge ‘afrekeningsnelheid’). Daarom zijn we vaak in gesprek met medewerkers, klanten en soms anderen over onze doelstellingen, ons verdienmodel en keuzes met betrekking tot mensen, middelen, grondstoffen, etc. De omgang met medewerkers is ook sterk veranderd. Veranderbereidheid en de wil om te leren zijn hierbij heel belangrijk geworden. Mooi om te zien hoe iedereen met zijn/haar talenten helpt om op de golf van ontwikkelingen te surfen.”
We kennen het ‘eindplaatje’ niet, hooguit de richting. Want de houdbaarheid van eindplaatjes is vaak korter dan de realisatietermijn. Daarom is het slimmer om het zo te organiseren dat je telkens dankzij en ondanks ‘alles wat er speelt’ vooruit komt. Het veranderen van de organisatiestructuur heeft daarbij veel meer effect dan het proberen te veranderen (van mensen) binnen de oude structuur. Met zo’n doeltreffende organisatie heb je volgens mij de beste kans op een gezonde organisatie in 2020. Want: als je alles blijft organiseren zoals je dat altijd deed, dan krijg je wat je altijd kreeg. Wat denkt u?
Misschien is een workshop “de organisatie in 2020” interessant, of een inspiratiebijeenkomst.
de innovatieroute 